her şeyi bırakıp çekip gitmek

insana cazip geliyor başaramayınca. belki de çok bencilce bir düşünce evet, ama olmuyor be anasını satayım. her ayağa kalktım derken bir çelme daha yemek koyuyor insana. her seferinde baştan başlamak zor geliyor.

çok param olsa hemen yapacağım eylem ama para önemli

hayatta gerçekleştirmek istediğim en büyük eylem. üniversiteyi kazanıp şehir dışına gittiğimde bunu başardığımı düşünmüştüm. beni orada nasılsa kimse tanımıyor bilmiyor, geçmiş yok artık. her şey geride kaldı sandım. yanıldım. geçmiş hiç bırakmıyormuş yakamızı. seni sen yapan o geçmişte yaşadıklarınmış zaten. her şey geçmişte bırakılmıyormuş. sen nereye gidersen git o her şey seni hiç bırakmıyormuş. an be an seni takip eden bir gölge gibi peşinden geliyormuş.

bir kere denedim çantamı hazırladım kimseye bir şey demeden çekip istanbuldan izmire gittim. bir hafta kadar kaldım insan kimseyi özlemiyor ama cidden kardeşini özlüyor. hasretine dayanamadım geri geldim

bişeyler yazıyım rahatlarım dedim kafamda yine düşünceden düşünceye atladım cümleleri toparlayamadım. ama ben sıkıldım herşeyi bırakıp gidesim var zaten fazlada arkadaşımda yok orda 1-2 tane bulsam aynı şeye geliyo

istediğin kadar güzel hayal kur olmuyor

bunu cok istiyorum ama ben bagli bi insanim bi sureligine boyle cekip gitsem sonra gelirim ashdhsh

cok isteyip cesaret edemedigim şey

bazen diyorum motora atlayıp gitsem mi sonra annemi düşünüp vazgeçiyorum

çekip gittiğiniz yerde de bir şeylere bağlanmamanız dileğiyle. çünkü en başa sarıyor olaylar. mutluluklar dilerim...

cesaret isteyen bir olay

gülşah musa yalnızım yalnızım çek git bebeğim uzaklaraaa çek giiiiit

suanda herseyi birakip cekip gitmenin en gerektigi zamandayim butun sevmisligimi ozlemisligimi sevincimi huznumu heycanimi... bi tarafim uzaklasmami gerektiren gerekceler sunarken obur tarafim sadece kalmam geretigini ve yuzlesmem gerektigini haykiriyo. bizi bu hallere getiren insanlar sadece bu hallerimizi kendileri yasasin baskada bisey istemiyorum.

arada esiyor insana. çek git diyor şeytan falan. sonra nereye gideceğim saçmalama diyorsun şeytana ve oturduğun yerde oturuyorsun. ama o çekip gitme isteği kalıyor genelde.

bunlar hep hollywood etkisi. izliyorsunuz amerikan sinemasını kalkıp gidesiniz geliyor. açın bi hint filmi sonra kalkıp oynayın :d

arada "sikerim böyle hayatı gidiyom buralardan"diyip sonra da "otur lan yerine para mı var"demek

ne kadar uzağa gidersen git kendinden gidemediğin için bir anlamı olmuyor.

bazen çok istiyoruz ama her şeyi bıraksa bile annesini bırakamıyor insan.

biraz param olsa da yapsam

nerde değilsem orda mutlu olacağım gibi

bu aralar sürekli aklımdan geçen eylem gitsem biraz nefes alacak gibiyim ama yapamıyorum çok sıkıldım etrafındaki insanlardan herkes o kadar bencilki kendi hayatınıza faydaları olmadığı gibi sizi daha çok dibe indiriyolar allah o tür insanlarla karşılaştırmasın hiç birinizi

3 ay önce yaptım bunu. 6 yıllık bir ilişki, aile, arkadaşlar. hep aklımızdan geçirdiğimiz "herşeyi bırakıp sıfırdan yeni hayata başlama" olayını mecburen de olsa yaptım. ilk başlarda sandığınız kadar güzel olmuyor. maddi durum, yalnızlık, özlem gibi etkenler hayatı bir anda kabusa çevirebiliyor. hayatımın en kötü günlerini bu zaman diliminde yaşadım diyebilirim. zaman herşeyin ilacıdır derler, şuan herşey yolunda. ara sıra geçmişe takılıp yenik düştüğüm zamanlar da oluyor :) pişman mıyım? değilim. ama şunu da söylemeliyim ki; geçmiş hiçbir zaman peşimizi bırakmıyor.

okula diye çıkıp kaçıp gidesim var.

dönmeyeceğimiz bir yer begen başka türlüsü güç bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin. seni aldım bana ayirdim durma kendini hatırlat durma göğe bakalım.. (bkz: turgut uyar)

kafandakileri de götürdükten sonra istersen 9000 km uzağa git yine de pek bir şey değişmez.

bunu yapan varsa harbi, gönlümden tebrik ederim kendisini. bu fikri kaçmak olarak algılayan da oluyo ama bana göre ciddi anlamda her şeyden yorulmuş özellikle kendinden yılmış insanların hep yapmak istediği şeydir. tabi bu güzel şey için en ufak bi sorunda yılan insanlar için kullanmak bana göre doğru değil ama aklımda kendimle çelişen bi durum daha var ki o da şu 'herkesin yılması kendine göredir'

jamaika’ya gitme planım şu sıra yine gündemde. nasıl bir bıkkınlık, bilemezsin. i̇nsandan, evrenden ve kendimden.

kalıp olarak kullanılsada temelde zor ve zorluk gerektiren bir eylem olduğu gerçeği değişmez. her şeyi bırakıp gitmek demek tüm düzeninden, sosyal çevrenden, sosyal olmayan çevrenden, evinden, yolundan vs her şeyinden tamamen vazgeçip bir başka yerde bunlara yeniden başlamak demek olur. kendine bir bakkal bulman gerek önce bozuk çıkmadığı zaman abi sonra verirsin nolacak diyecek kadar tanış olduğun, her zamanki gibi deyip tıraş olabileceğin bir berber, yoldan geçerken iyi kötü kafa selamı verebileceğin bir kaç esnaf, komşu. kolay değil, meşgul eder insanı. ve insan meşgul oldukça hatırlamaz. bu yüzden çekip gidenler kendilerini meşgul etmek için giderler. bence böyle. böylesine büyük bi kırgınlık yani. bir an olsun kafamı kaşıyamayım da, aklıma gelmesin kimse.

bir gün söz yapıcam bunu

sanki gittiğin yerde yeni şeylere tutunmayacakmışsın gibi

Nereye nasıl gideceğiz ki, bakkala kadar gider geri döneriz. Çekip gidebilmenin hayalini bile kuramıyoruz

Bu aralar en çok istediğim